Hoogsensitieve, hoogbegaafde mensen krijgen vaak het devies dat ze zich moeten beschermen tegen invloeden van buitenaf. Mijns inziens maken ze hiermee juist de terugtrekkende beweging waardoor de buitenwereld kan oprukken. Als ze zich meer zouden richten op het innemen van hun natuurlijke ruimte, valt er weinig meer te infiltreren. En kan de wereld profiteren van de werkelijke omvang van hun zeggingskracht.
Heel wat jaren heb ik eraan gespendeerd: ontdekken welke keuzes ik moest maken om te zorgen dat al die prikkels van binnen en buiten me niet meer zo van mijn stuk brachten.
In die periode kreeg ik ook geregeld advies om mijzelf beter af te schermen voor de invloeden om mij heen. Ik moest me dan bijvoorbeeld een bubbel om me heen voorstellen waar de boze buitenwereld niet doorheen kon breken.
Uiterlijk kwam er dan minder binnen; innerlijk liep ik ook leeg. Want mijn hele voeding van verbinding, creativiteit, inspiratie én meer zette ik met die bubbel – en alle varianten erop – on hold.
Dus hoewel ik er een uitstekende zelfzorg aan over heb gehouden, maakte het mijn leven eerlijk gezegd ook wat gezapig. Als intens mens heb ik nou eenmaal input nodig.
En dat geldt ook voor jou. Jij denkt misschien dat je moe bent, hoofdpijn hebt, je overweldigd voelt etc. omdat het allemaal te veel is, maar eigenlijk krijgt jouw ziel gewoon niet de voeding die ze nodig heeft.
Dus schuif jouw overtuiging dat je jezelf moet afschermen nou eens aan de kant en probeer het omgekeerde: jezelf openen en uitbreiden.
Verstop jezelf niet, maar houd je hart juist open. Alleen zo kunnen indrukken door je heen stromen en los gelaten worden, in plaats van dat ze zich in je vastzetten.
Geef iedere dag aandacht aan een stevige gronding. En neem jouw energetische ruimte vanuit daar volledig in. Daar zijn zat mooie oefeningen voor waar je uit kunt kiezen.
Neem zo jouw rechtmatige plek in op deze aarde. Het is waarvoor jij gekomen bent én wat de wereld nodig heeft.
Het is een besluit. En dat kun je iedere dag weer opnieuw nemen.
Wanneer begin jij met leven?